قول به حضرت معصومه

ای بانوی عشق و رحمت ای کریمه اهل بیت سلام خدا برتو باد .
امروز، در ایام میلاد شما و سلطان کرامت اقا علی ابن موسی الرضا ؛ که آسمان به ریحانِ قدوم شما دو رحمت الهی عطرآگین است !
من، این دلْبستهٔ کوچک،
با شوقی هزارچندان،با شما
پیمان می‌بندم ،
پیمانِ شادی:
سوگند برآن لبخند پر مهرت که چون شکوفه‌های بهاری، دلِ غمگینان را می‌شکوفاند، همیشه شادیِ ولایتت را در قلبم جاری کنم، و در هر فرصتی، یادِ تو را با گل‌ریزانِ محبّت جشن بگیرم !

پیمان می بندم ، پیمان عفاف :
بانوی دُرّین من ، سوگند به زلالی و پاکی وجودت ، با همه ی رو جان عهد میبندم که چون شما در راه عفاف خود و جامعه ام تا آخرین نفس بکوشم ؟ و حجابم را عزیزتر از جان بدانم.

پیمان میبندم پیمانِ نور:
سوگند به آن چشم‌های روشنت که نورِ هدایت را در زمین پاشید، قرآن را چراغِ خانه‌ام کنم، و هر صبح، با ذکرِ «یا فاطمةَ المعصومة»، روزم را به روشنی آغاز نمایم!
پیمان میبندم پیمانِ مهربانی:
سوگند به آن دست‌های بخشنده‌ات که بی‌پناهان را نوازش کرد، به همه با نگاهِ محبّتِ تو بنگرم،و چون تو، پناهِ دل‌های شکسته باشم!
پیمان میبندم پیمانِ ارادت:
سوگند به آن عطرِ قدسی‌ات که پروانه‌های عاشق را به سویت می‌کشاند، هرگز از حلقه‌ی ارادتِ تو خارج نشوم،و مانندِ شمع، فداییِ نورِ امامت باشم!
بانوی من
امروز، کوچه‌های قلبم را با فانوس‌ محبتت روشن کرده‌ام، تا مهمانِ لبخندِ تو باشم